• Een dubbel applaus klaterde zaterdag in de late namiddag op rond het sportpark De Werf in Enter. Allereerst werd de hoofdmacht van E.V. door haar supporters bedankt voor bewezen diensten (een fraaie 3-0 zege in het thuisduel tegen het bezoekende Juliana ’32 uit Hengelo) en na afloop van de zaterdagse werkzaamheden gingen in een overvol clubgebouw de handen nogmaals op elkaar voor de jeugdspelers Tom Ruhulessin en Twan Velten die hun competitiedebuut mochten maken in het eerste team der zwart-witten en daarvoor werden beloond met een klein aandenken van de club.

    Foto's op www.henkpluimers.nl

    Vanaf het beginsignaal van de vrijwel foutloos fluitende arbiter met dienst, Niels Goutier uit het Gelderse Elst, leek het erop dat Enter Vooruit maar meteen spijkers met koppen ging slaan. Want na nauwelijks een ruime handvol minuten voetbal was er al driemaal een Enternaar uiterst kansrijk opgedoken voor de neus van Juliana-doelwachter Dion Tanke. Onkunde of nerveuze gehaastheid der Enterse voorwaartsen, dan wel goed keeperswerk van Tanke voorkwamen een vroege treffer. Maar toen was het ook ineens gebeurd met alle goede bedoelingen die ongetwijfeld vooraf in beide kleedlokalen afgesproken waren. E.V. verzandde in een oeverloos schaakspel waarin nauwelijks nog een redelijke aanval tot stand kwam en de ploeg van bezoekend trainer Erik Hellegers stond defensief beter dan in de openingsminuten, maar kwam aanvallend ook niet tot gloedvolle heldendaden.

    Het hoofdgerecht kwam aan Enterse zijde dan ook pas na het kwartiertje overdenking (incluis thee) in de kleedkamer tot stand. Coach Woesthuis van Enter Vooruit wisselde het duo Dirk Bretveld en Rocco Eertink, dat al ettelijke slopende kilometers in het eerste bedrijf had afgelegd, voor de meer diepgaande mannen Thijs Beuving en Job Voortman. Oók ging zwart-wit met veel meer druk naar voren spelen en er bleek toch nog een tijger in de Enterse tank te zitten. Er kwam derhalve meer elektriciteit in de match. Na een minuut of zeven in de tweede helft was er na een hoekschop wat al teveel besluiteloosheid in de Juliana-defensie en twijfel leidt immer tot malheur. Robert Velten twijfelde echter niet toen de ronde knikker voor z’n rechter pantoffel sprong en joeg het speeltuig zonder verdere vragen kiezelhard in het dak van het doel, 1-0. Nauwelijks waren de “tricolores” uit Hengelo bekomen van die uppercut of nummer twee lag ook in het mandje. Op links vonden Bas Workel en Job Voortman elkaar en Jelle Swiers stond op de juiste plek om al die voorbereidende arbeid tot doelpunt te promoveren, 2-0.

    Bij de Hengeloërs realiseerde men zich dat, wilde men niet met een nederlaag Enter verlaten, méér aanvallende intenties nodig waren. Een vlammend schot van Thijmen Adolfs, net onder de deklat over getikt door goalie Teun Nijhof, was een aanzet tot die dadendrang. Maar toen de verdedigende code van Juliana eenmaal gekraakt was en Enter Vooruit die 2-0 in de achterzak had, bleef de regie van de uiterst sportieve strijd in handen van de Woesthuis-brigade. Enter Vooruit joeg op meerdere doelpunten en af en toe komt er dan in een match onverwacht sierlijke schoonheid voorbij. Zo ook bij doelpunt nummer drie. Vanaf de linksbackpositie begon de jeugdige Bas Workel (één der stille soldaten in het keurkorps van Woesthuis) met een pijlsnelle run aan een kristalheldere aanval. Workel ging 40 meter  met bal en al aan de haal, schoof op het juiste moment de knikker naar Sander Jansen en die zag vanuit z’n ooghoek naast zich Jelle Swiers ten tonele verschijnen. Subtiel breedtepassje en Swiers schoof zijn tweede en E.V.’s derde treffer tegen de netten. Na een vluchtige kosten-baten-analyse kon aan Enterse zijde de conclusie getrokken worden dat een prima tweede bedrijf de slechte smaak van het eerste deel toch wel weggespoeld had.

    Toen het klokje in de late namiddag richting de klok van zes uur tikte en de avondzon aan de westkant in stilte afscheid nam, werden in het Enterse clubgebouw door velen de vooraf besproken zitplaatsen ingenomen voor een groots avondgebeuren. Het Vrouwenteam-25+ van E.V. had namelijk een “Oktoberfest” georganiseerd en dat vrouwengezelschap kun je met een gerust gemoed wel met een boodschap sturen. Het werd een spetterend spektakel op De Werf dat haar weerga niet kende en dat nog eens een toefke slagroom toverde bovenop de driepunter van de middag