• Enter Vooruit en het bezoekende S.D.C. ’12 uit Denekamp hebben er zaterdagmiddag op een waterkoud sportpark De Werf een sportieve, onderhoudende en razend spanne voetbalmatch van gemaakt. Hoewel de veldverhoudingen in 90 minuten voetbal zeker een remise rechtvaardigden, borgen de zwart-witten uit Enter als nijvere dan wel noeste arbeidslieden met verhitte aangezichten een 1-0 winst na afloop in hun binnenzak op.

    Foto's op www.henkpluimers.nl

    Hoewel het middagmaal al enkele uren achter de rug was, moest de thuisploeg tegen de, deze middag in het donkerblauw gestoken Denekampers, heel hard werken voor haar boterham. In het eerste bedrijf deden de ploegen weinig voor elkaar onder, met toch wel de betere doelrijpe kansen aan Enterse zijde, maar in deel twee van de zaterdagse werkzaamheden was de equipe van bezoekend coach Geert Veldhuis de partij die plaats had genomen op het regisseursstoeltje. Het werd een afpeigerende match waarbij de vermoeidheidsverschijnselen in de slotfase aan weerszijden danig begonnen door te wegen.

    Al na een kwartier kon de enige treffer van de middag op het scorebord worden getoverd. Het was meteen een doelpunt dat de schoonheid van een schilderij van één van de Hollandse Meesters uit de Gouden Eeuw in zich had. Sander Jansen zag in een oogwenk dat S.D.C.-doelwachter Jarrin Albers zich wat al te ver voor zijn kooi bevond en stuurde vanaf een meter of dertig de knikker met uiterste precisie over de graaiende vingers van Albers tegen de netten, 1-0. Vervolgens kreeg zwart-wit al rap de mogelijkheden om die minieme voorsprong te verdubbelen, maar toen de uitbreiding van de verkregen voorsprong door de Enterse voorwaartsen werd nagelaten, kwam S.D.C. steeds dreigender richting het heiligdom van E.V.-goalie Teun Nijhof. Die dreiging nam strakkere vormen aan na rust, toen S.D.C. de beter voetballende ploeg werd. De Denekampers bleven met de minieme 1-0 op het bord onvervaard op het wiel zitten, klaar om toe te slaan bij de minste onoplettendheid aan Enterse kant. Hoewel de aanvallende tenoren van het oratorium aan E.V.-zijde zaterdag wat bleekjes bleven, werd achterin bij de mannen van coach Niek Woesthuis de wacht vakkundig opgetrokken en liet men zich aldaar de kaas niet van het brood eten door de almaar meer opdringende aanvalslustige Denekampers. Bij Enter Vooruit hadden naderhand enkele lieden wellicht zelfs een rijtje van vijf aansprekende cijfers op hun stappenteller staan en moesten sommigen hoogstwaarschijnlijk in het kleedlokaal aan een zuurstoftank, zwart en wit hield de rug recht en de nul op het wedstrijdformulier.

    Maar ook aan de overzijde had E.V. de zaak enkele malen kunnen en misschien moeten beslissen. Met rappe uitvallen kwam er regelmatig een Enterse pion opduiken in de grote rechthoek voor de neus van goalie Albers, maar ook aan die kant wilde het net niet meer bollen. Hoewel het in de slotfase bij enkele momenten “Fasten Your Seatbelts” was en de wedstrijdspanning de hartslag bij de supporters over en weer somwijlen naar het zenith joeg, werd door de jonge arbiter van dienst, een vrijwel foutloos fluitende Ferens Groenhuijsen uit Zwolle, na bijna 95 minuten voetbal met drie ferme fluitstoten het zegel geslagen op de strijd.